انواع شخصیت‌ها از نظر کیفیت‌های حسی

الف )افراد سمعی

این افراد، بیشتر به کیفیت‌های شنیداری توجه دارند و از آنچه شنیده‌اند، بیشتر صحبت می‌کنند؛ کلام و طنین و آهنگ را به خاطر می‌سپارند؛ هیجان آرام‌تری دارند. آهسته صحبت می‌کنند؛ سعی می‌‌کنند که بیان آن‌ها شیوا و رسا باشدو به گفتار خود، توجه خاصی نشان می‌دهند.

 افراد سمعی در گفتگو‌ها، کلمات و عباراتی را به کار می‌برند که با صوت ارتباط دارد؛ «به گوش می‌رسد» و «زنگ می‌زند» و طرز سخن گفتن آن‌ها، متعادل و آهنگین و صدایشان پرطنین و لحن آهنگ کلام‌شان‌، معتدل است و به صورت واضح صحبت می‌کنند.کیفیت گفتگو با افراد سمعی

 سمعی‌ها به گفتار ما توجه دارند نه به تحسین‌ها، تقدیرها،‌تشکرها.

 آن‌ها به انچه در موردشان گفته می‌شود اعم از «گفتار نغز» و «کلام شیرین»، «کنایه‌‌ها»، «طعنه‌ها»، «گفتار مؤدبانه و محترمانه»، «اظهار علاقه‌ی گفتاری» توجه خاص دارند.

 با سمعی‌ها باید در گفتار، از خلاصه کردن بپرهیزیم اما شرح وتفسیر فراوان هم نیاز نیست؛ فصاحت وبلاغت را زیاد به کار ببریم؛ شمرده و متین صحبت شود؛ تشویق‌ها، بیشتر کلامی ‌باشد.

 برای سمعی‌ها،‌ احترام کلامی مهم‌تر از احترام رفتاری است.

ذکر این نکته ضروری است که انسان‌ها دارای هر سه حالت هستند؛ ظرافت کار ایجاد ارتباط،‌ در این است که به هر سه اصل، توجه کنیم اما به عنصر غالب، توجه بیشتری داشته باشیم.

ب) افراد لمسی

این افراد، بیشتر به کیفیت‌های لمسی توجه می‌کنند از آنچه لمس کرده‌اند؛ بیشتر حرف می‌زنند؛ هیجان شان خیلی کم است و خیلی آرامند حتی یک نوع رخوت و سستی را می‌توان در آن‌ها دید؛ احساس آن‌ها از دیگران عمیق‌تر است. افراد لمسی در گفتگوهایشان از کلمات : «احساس می‌شود»، «تماس می‌گیرم» و امثال آن زیاد استفاده می‌کنند؛ آرام و سنگین صحبت می‌کنند.

کیفیت گفتگو با افراد لمسی

 در برخورد با این افراد باید آن‌ها را در آغوش گرفت، دستانشان را به گرمی فشرد و دست تحسین و صمیمیت بر پشت شان زد.

چ) افراد بصری

 بصری‌ها، افرادی هستند که بیشتر به کیفیت‌های دیداری توجه دارند و تصاویر برای آن ها بیشتر جلب نظر می‌کند و از انچه که دیده‌اند؛ بیشتر صحبت می‌کنند. سریع صحبت می‌کنند؛ از حرکات دست، بسیار استفاده می‌کنند و سعی می‌‌کنند سخنان خود را با حرکات، به تصویر بکشند.

 در مکالمات خود عبارات « به نظر می‌رسد» و «تصور می‌شود» و نظایر آن را به کار می‌برند؛ لحن صدای آن‌ها اغلب تیز وتودمانی است.

 کیفیت گفتگو با افراد بصری

 با بصری‌ها باید پرشورتر و پرهیجان‌تر بود؛ برای صحبت کردن با این افراد،‌ حرکات مهمتر از کلام، یا تغییر لحن و طنین است؛ بهتر است از حرکات دست و چهره، بهره ببریم.

 با یک فرد بصری،باید سریع‌تر صحبت کینم و مقصود خود را زودتر اعلام کنیم.

 

نوشته شده در 18/4/1393 - 17:31:48 - توسط: مرضيه کرات